Tysiąc lat temu w dolinie niemieckiej rzeki Rottal powstała rasa roboczych koni rottalerów, będących protoplastami współczesnych bawarskich koni gorącokrwistych.
Pochodzenie
Początkowo Rottalery hodowane były głównie w celach dworskich oraz wojskowych, jako konie bojowe wykorzystywane podczas wypraw krzyżowych.
W XVI wieku rozpoczęto systematyczną selekcję i hodowlę przy klasztorach w Hornbach i Worschweiler.
W XVIII wieku zaczęły powstawać państwowe stadniny, podjęto też działania mające na celu uszlachetnianie rasy. W tym celu sprowadzono z Angli ogiery Cleveland oraz normandzkie.
Koniec XIX wieku datuje się, jako początek hodowli współczesnego konia wyścigowego, kiedy to skrzyżowano Rottalery z końmi oldenburskimi.
Od 1960 roku nazwa Rottaler została zastąpiona nazwą bawarski koń gorącokrwisty.
Wygląd i charakter
Konie bawarskie charakteryzuje wyraźnie zaznaczony kłąb, mocny grzbiet i część lędźwiowa kręgosłupa.
Łopatki ułożone są skośnie, klatka piersiowa jest szeroka i głęboka.
Nogi nie są zbyt długie, za to mocno zbudowane i silne.
Głowa jest średniej wielkości, szyja dobrze osadzona.
Wysokość mierzona w kłębie wynosi ok. 163-170 cm. Konie tej rasy najczęściej są gniade, kasztanowe, kare lub siwe.
Konie bawarskie cechuje na ogół spokojne, zrównoważone usposobienie.
Użytkowanie
Konie bawarskie wykazują wyjątkowe zdolności w skokach przez przeszkody, odnoszą sukcesy na arenach międzynarodowych.
Poza tym wykorzystywane są głównie w ujeżdżaniu, rekreacji.
Uczestniczą też w WWKW (Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego).
