Konie Meklemburskie - historia i charakterystyka rasy

Brązowy koń z czarną grzywą i ogonem

Pochodzenie

W 1787 roku w niemieckim Neustandt nad rzeką Dosse powstała stadnina im. Fryderyka Wilhelma, której głównym celem było wyhodowanie wszechstronnie użytkowanego konia, przeznaczonego głównie do jazdy wierzchem oraz w zaprzęgach w jednostkach kawalerii.

Miejscowe klacze krzyżowano z ogierami czystej krwi arabskiej, jak również półkrwi angielskiej oraz achałtekińskimi.

Po zakończeniu II Wojny Światowej stadnina w Neustadt została upańszyźniona. W tym samym czasie dążono do uszlachetnienia rasy poprzez domieszkę krwi koni hanowerskich, trakeńskich i pełnej krwi angielskiej.

Obecnie przedstawiciele rasy meklemburskiej to szlachetne i eleganckie konie lekkiego typu.

Wygląd i charakter

Konie meklemburskie posiadają zwartą sylwetkę z wyraźnie zaznaczonym kłębem, głęboką klatką piersiową, skośnymi łopatkami.

Kończyny są mocne, zakończone zaokrąglonymi kopytami. Głowa o prostym profilu.

Wysokość mierzona w kłębie to 160-170 cm.

U przedstawicieli tej rasy mogą występować wszystkie umaszczenia.

Znakowane są piętnem rasy - literą "M" - na lewym biodrze.