Pochodzenie
Gorącokrwiste konie badeńsko - wirtemberskie wychodowano w stadninie Marbach nad Lauterą w niemieckiej Witenbergii.
W początkowym okresie koncentrowano się głównie na hodowli masywnych koni zdolnych do prac gospodarskich.
Z czasem zaczęto sprowadzać konie anglonormandzkie, przede wszystkim trakeńskie, dążąc tym samym do uszlachetnienia rasy.
Trakeński ogier Julmond uznawany jest za tego, który wywarł szczególny wpływ na współczesnego konia wirtenberskiego.
Wygląd i charakter
Przedstawiciele tej rasy są średniego wzrostu (wysokość mierzona w kłębie to ok. 165 cm), ale mocnej budowy ciała.
Kończyny, szczególnie tylne uznawane są za mało kształtne. Zad jest dobrze umięśniony i ścięty.
Grzbiet mocny i długi, łopatki skośne. Klatka piersiowa głęboka.
Osadzona na dobrze umięśnionej szyi głowa jest przeciętnej wielkości, posiada prosty profil.
Bujny ogon jest mocno, wysoko osadzony.
W większości przypadków występuje umaszczenie kasztanowate z dużymi odmianami. Znakowany piętnem rasowym (podobnie jak inne niemieckie rasy, np.: konie westfalskie, heskie, meklemburskie.)
Konie badeńsko - wirtemberskie cechuje łagodne usposobienie,zrównoważony charakter, chęć do pracy i wytrzymałość.
Użytkowanie
Ze względu na doskonałą mechanikę ruchu konie tej rasy są doceniane przez jeźdźców, selektywnie hodowane i trenowane pod kątem ujeżdżania oraz skoków przez przeszkody.
