Kraj związkowy Hesja, od którego rasa konie heskie zyskała swą nazwę, położony jest w centralnej części Niemiec. Powstała ona w 1945 roku z pruskiej prowincji Hesja-Nassau, w skład której wchodził kraj związkowy Kurhesse oraz dawne Księstwo Nassau.
Pochodzenie
W obu regionach istniało kilka ras koni hodowanych z konkretnym przeznaczeniem - silne i masywne konie niezbędne do pracy w rolnictwa, eleganckie konie powozowe i wierzchowe dla władców, a także konie użytkowe dla kawalerii wojskowej.
Konie hodowano w Niemczech w kilku stadninach państwowych: w Kassel, Korbach, Weilburgu i Darmstadt. W 1770 roku powstała stadnina dworska w Dillenburgu, której głównym celem było wyhodowanie konia predysponowanego do ciężkiej pracy na roli.
W celu uszlachetniania rasy często wprowadzano do hodowli krew oldenburską i wschodniofryzyjską.
Postępująca mechanizacja doprowadziła zmniejszenia zapotrzebowania na konie robocze. W związku z tym od 1962 roku hodowlę ukierunkowano na uzyskanie nowoczesnego konia sportowego ze szczególnym naciskiem na skoki przez przeszkody oraz ujeżdżanie.
W zależności od potrzeb konie arabskie i andaluzyjskie krzyżowano z końmi pełnej krwi angielskiej oraz innymi niemieckimi rasami, np: oldenburską i hanowerską.
W 2005 roku Związek Hodowców Koni Heskich dołączył do Związku Hanowerskiego. Przez cztery lata prowadzono osobną księgę stadną, po czym hodowla koni heskich została całkowicie przeniesiona do hodowli rasy hanowerskiej.
Najsłynniejszą przedstawicielką tej niemieckiej rasy, a jednocześnie jednym z najsłynniejszych koni użytkowanym do skoków przez przeszkody jest klacz Halla. Została uznana za "cudowną klacz", bowiem wraz z Hansem Günterem Winklerem zdobyła złote medale na Międzynarodowych Zawodach w Madrycie (1954) i Aachen (1995), a także na Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie (1956) oraz Rzymie (1960).
Wygląd i charakter
Współczesna rasa heska to ładne konie w typie sportowym, osiągające od 160 do 175 cm wzrostu. Charakteryzuje je elegancka, muskularna budowa ciała, którą można wpisać w prostokąt.
Głowa jest prosta. Dość długa, ładnie ukształtowana szyja przechodzi w wyraźnie zaznaczony kłąb. Grzbiet jest długi. Zad dobrze umięśniony. Kończyny i kopyta są mocne, wytrzymałe.
Wśród koni heskich występuje każde umaszczenie podstawowe oraz siwe . Tak jak inne niemieckie rasy koni, znakowane są piętnem.
Konie heskie charakteryzuje inteligencja, wrażliwość i przyjazne nastawienie do człowieka. Są spokojne, zrównoważone oraz zmotywowane do pracy, dzięki czemu są odpowiednie nie tylko dla jeźdźców zaawansowanych, ale również dla osób początkujących.
Użytkowanie
Energiczność chodu, zwinność i skoczność koni heskich sprawiają, że są one chętnie wykorzystywane w sporcie jeździeckim - głównie w skokach przez przeszkody oraz ujeżdżaniu. Są również lubianymi końmi do jazdy rekreacyjnej. Poza tym do tej pory wykonują lekkie prace w niemieckich gospodarstwach rolnych.
