Pochodzenie
W 1787 roku w niemieckim Neustandt nad rzeką Dosse powstała stadnina im. Fryderyka Wilhelma, której głównym celem było wyhodowanie wszechstronnie użytkowanego konia, przeznaczonego głównie do jazdy wierzchem oraz w zaprzęgach w jednostkach kawalerii.
Miejscowe klacze krzyżowano z ogierami czystej krwi arabskiej, jak również półkrwi angielskiej oraz achałtekińskimi.
Po zakończeniu II Wojny Światowej stadnina w Neustadt została upańszyźniona. W tym samym czasie dążono do uszlachetnienia rasy poprzez domieszkę krwi koni hanowerskich, trakeńskich i pełnej krwi angielskiej.
Obecnie przedstawiciele rasy meklemburskiej to szlachetne i eleganckie konie lekkiego typu.
Wygląd i charakter
Konie meklemburskie posiadają zwartą sylwetkę z wyraźnie zaznaczonym kłębem, głęboką klatką piersiową, skośnymi łopatkami.
Kończyny są mocne, zakończone zaokrąglonymi kopytami. Głowa o prostym profilu.
Wysokość mierzona w kłębie to 160-170 cm.
U przedstawicieli tej rasy mogą występować wszystkie umaszczenia.
Znakowane są piętnem rasy - literą "M" - na lewym biodrze.